Zaterdag 13 februari 'van het binnenland naar de kust'
13 februari 2016 - Langebaan, Zuid-Afrika
Zaterdag 13 februari 'van het binnenland naar de kust'
Vannacht niet zo best geslapen. Het was warm in de hotelkamer en geen airco. Als de ramen openstonden kwamen er allerlei vliegen binnen en de staande ventilator maakte te veel lawaai.
Tijdens het ontbijt krijgen we een smsje van de verhuurster van het appartement van vanavond, dus ze ons een ander appartementje kan aanbieden in Paradise beach net boven Langebaan. We kennen het niet, maar we zien wel waar we vanavond terecht komen. Op de foto's ziet het er goed uit.
Na het ontbijt op pad naar Cederbergen. We gaan eerst een grot en rotstekeningen bekijken voordat we naar de kust gaan. Om hier te komen moeten we eerst zo'n 60 km over een gravelroad door de bergen rijden. Daarnaast moeten we onderweg een vergunning kopen om de grot te bezoeken.
De hele auto zit onder het zand als we aankomen bij de afslag van de grot en de rotstekeningen. In de dorpels ligt een laag rood zand. Het lijkt weer een beetje op Namibia. Bij het kopen van de vergunning hebben we de cijfercombinatie gekregen voor een slot om het hek. Per dag mogen maar een beperkt aantal bezoekers de grot bezoeken. Daarom zit er een hek voor de toegangsweg met een slot. Je zet het slot op de juiste combinatie, maakt het slot open, doet de hek open, rijdt door het hek en sluit weer de poort en sluit het slot. Best een handig systeem.
We rijden eerst door naar de rotstekeningen. De originale bewoners van Zuid Afrika hebben hier duizend jaar geleden rotstekeningen gemaakt dit bijzondere gebeurtenissen van hun leven illustreren. Op deze tekening zijn olifanten en mensen te zien. De tekeningen zijn goed bewaard gebleven, dus ze zien er mooi uit. Erg bijzonder om dit te zien.
Na het bekijken van de rotstekening rijden we door naar de Stadsvaal grot. In deze grot is er mooi lichtinval. Ook kun je bovenop de stenen klimmen waardoor je een mooi uitzicht hebt over Cederbergen. De rotsen hebben hier rode kleuren. Het gebied lijkt meer bij het westen van Amerika te passen dan in Afrika. Het is een bijzonder stukje landschap.
Na het bezoek weer terug via de gravel road naar de asfalt weg om naar de kust te rijden. We willen eerste de kustroute volgen, maar dan moeten we eerst langs het stuk met de vele wegopbrekingen. Dus we kiezen er voor om de andere route te nemen.
Het is eerst een stuk langs de graanvelden en daarna via een heuvelachtig landschap naar de kust. Helaas ook hier heel veel wegopbrekingen. Er worden wat wegen aangepast in Zuid Afrika. Het vervelende is dat ze dan 1 rijbaan dichtgooien op een 2 baans weg en dat je dan constant moet wachten (tot zo'n 10 minuten) voordat jouw kant over de baan mag. En dit dan mininmaal 4 keer achter elkaar op dezelfde weg.
Eindelijk komen we aan bij Langebaan. De TomTom leidt ons netjes naar Paradise Beach. Dit ligt op een compound. Zonder uitnodiging kom je hier als niet bewoner niet binnen. Dus we moeten ons eerst inschrijven bij de controlepost. Na de formaliteiten mogen we doorrijden.
We overnachten bij Jolene en Paul. Ze hebben een mooi groot huis. Ze verhuren de benedenverdieping als zelfstandige appartement en wonen zelf op de eerste verdieping. Wij hebben de kamer op de 2e verdieping die ze ook verhuren. Het is een mooie ruime kamer met badkamer en twee terrassen. We hebben mooi uitzicht op de zee. Paradisebeach is vormgegeven naar een Grieks dorp. Alle huizen zijn wit en er staat een 'Griekse molen' bij binnenkomst. Maar het is niet heel erg kitsch.
We worden hartelijk ontvangen door Jolene en Paul. Ze zijn erg vriendelijk. Nadat de koffers op de kamers staan, gaan we naar het strand. Even lekker een duik nemen. Normaal is de Atlantische Oceean te koud om in te zwemmen. Maar dit ligt in een baai waardoor het water op een goede temperatuur is. Van Jolene krijgen we twee Boogie boards mee. Hiermee kan je al liggend op de golven 'meevaren'.
Het strandje is heel rustig er zijn maar heel weinig mensen. Het water is heerlijk, lekker verkoelend. Met de Boogie boards spelen is erg grappig. Het is even wennen, maar als je de techniek een beetje onder de knie hebt (denken wij) kun je lekker met de golven meevaren naar het strand. Het is echt een mooie plek hier.
Nadat we lekker zijn opgefrist in het water, lopen we weer terug naar het huis. Terug krijgen we van Paul een tip voor een restaurant aan het water voor vanavond. Op onze kamer staat een fles witte wijn klaar als extraatje. Ook krijgen we nog wat huisgemaakte guacemole omdat ze dit net hebben gemaakt. Dus als iemand nog een keer naar Zuid Afrika gaat en hier in de buurt wil overnachten, dan weten we wel een leuk adresje.
Het restaurant wat ons is aangeraden was erg goed. Lekkere vis gehad. We zitten immers aan de zee, dus dan moet je vis eten. We zitten nu op 1 van onze terassen met de branding van de zee als achtergrond muziek. Je kunt het slechter treffen.....
