Een actieve dag

5 februari 2020 - Pai, Thailand

Een actieve dag

Vanochtend was het koud voor Thaise begrippen. We zitten wat hoger in de bergen, dus het is ‘s ochtends nog al fris. Rond 8 uur was het maar 14 graden. De onbijtzaal is een open ruimte, dus dat was ontbijten met de jas aan. Zodra de zon gaat schijnen wordt het ook weer snel warmer.

Na het ontbijt zijn we lopend naar de Witte Boedha gegaan. Een boedha op een heuvel. Ongeveer zo’n 2,5 kilometer heuvelopwaarts lopen. Het was een aardige klim voor in de ochtend. Gelukkig was het nog niet zo warm. Vanuit het dorp liep een hond zomaar gezellig met ons mee. Die had vast ook zin in een wandelingetje. Onderweg kwam hij wat andere honden tegen en hij is daar lekker blijven hangen.

Aangekomen bij de heuvel moesten we eerst een flink aantal trappen omhoog tot aan een tempel en daarna nog trappen omhoog naar de Boedha. het was een flinke klim. In totaal stond het gelijk aan 34 trappen omhoog. De meeste mensen gaan met een busje of scooter naar boven en lopen dan de trappen naar de Boedha. Na wat foto’s te hebben gemaakt zijn we weer naar beneden gelopen. 

Bij een restaurantje zien we onze hond liggen, hij heeft daar een lekker plekje gevonden om te gaan slapen na zijn ochtendwandeling. Terug lopen naar het dorp gaat lekker snel omdat we heuvelafwaarts gaan. Voor dat we het weten zijn we terug. Tijd voor koffie en thee. We kiezen een plekje in de zon, dat is ‘s ochtends nog lekker. Johan drinkt koffie en ik een green tea latte. Een soort koffie verkeerd, maar dan met groene matcha thee.

Na nog een lunch lopen we terug naar ons hotel. We hebben vanmiddag namelijk een fietstocht door de omgeving.  Rond 13.30 worden we opgehaald bij ons hotel. We stappen eerst in de auto naar de witte Boedha en vanaf daar gaan we op pad met onze gids. Het eerste stukje is heuvelafwaarts, dus dat gaat lekker snel. Johans mountainbike heeft al snel een lekke band. Gelukkig is de support auto met extra fiets nog in de buurt. Dus na een wisseling van fiets kunnen we weer verder.

Het is heuvelachtig dus het fietsen is soms best zwaar. Onze eerste stop is een olifantenkamp. Hier vangen ze olifanten op.  Gelukkig wordt er niet meer op gereden. We mogen de olifanten wat bananen en suikerriet voeren. Dat vinden ze wel lekker. Nadat ze gevoerd zijn, worden de olifanten naar de rivier gebracht zodat ze een bad kunnen nemen. De olifanten lopen los met hun begeleiders mee, maar zijn een beetje ondeugend. Dus af en toe lopen ze ergens naar toe waar ze niet naar toe mogen of stoppen ze om wat takken van een boom te halen. We fietsen weer verder, maar de olifanten nemen dezelfde weg als wij. We moeten daarom de olifanten inhalen om verder te kunnen.

Na weer wat heuvels op een af, slaan we af naar wat hotsprings. In de buurt heb je een aantal hotsprings. In sommige kunnen je in, maar degene waar wij naar toe gaan in minimaal 60 graden. Veel te warm om in te gaan. 

Na een korte stop gaan we verder. We moeten een hoge schuine helling opfietsen. De helling is voor ons te stijl, we zijn in ons vlak Nederland ook niets gewend,  dus we lopen een deel van de helling. Onze gids lukt het maar net om naar boven te fietsen en hij doet het vaker. 

Een voordeel van een heuvel is dat er daarna een daling komt, we zoeven zo naar beneden. Hierna na een paar kleine heuveltjes, maar die zijn te doen. Volgende stop is een oude brug. In de jaren 40 was Pai alleen maar bereikbaar via modderwegen en een gammele brug. Door de japanners is in de tweede wereldoorlog een betere brug gebouwd. Deze brug is er niet meer, maar er is nog wel een oude houten brug. Inmiddels is er ook een nieuwe betonnenbrug naast gebouwd waar de autoweg overgaat. Wij gaan met de fiets aan de hand over de houten brug.

Na de brug eten we nog een kokosijsje om energie om te doen voor de tweede grote heuvel, 100 meter lang stijgen. We fietsen omhoog totdat we niet meer kunnen. Ook deze heuvel halen we niet op de fiets. Hoogte klimmen met de fiets vereist toch een speciale techniek die wij niet hebben. 

Boven op heuvel is de ingang van de Pai Canyon. Voordat we hier zijn, moeten we weer een aantal trappen lopen. Bovenaan hebben we een mooi uitzicht over de vallei. De canyon aan zich is niet zo spannend.  Je kunt wel over smalle paadjes door de canyon lopen. Het is in de omgeving wat rokerig omdat ze een aantal velden aan het afbranden zijn. In maart/april is dit het ergst, dan kun je nog maar weinig zien omdat er dan veel branden zijn. 

Onze gids is opgegroeid in Pai. Hij gaf aan dat er 20 jaar geleden nog bijna geen toeristen waren. Een toerist was dan echt een bezienswaardigheid. Het is ontzettend veel verandert in die 20 jaar. Nu zijn er eigenlijk teveel toeristen.  Het hele dorp leeft van de toeristen. Er is ook een sterke concurrentie tussen de bedrijfjes waardoor de prijzen voor bijvoorbeeld scooterhuur belachelijk laag is (de goedkoopste ongeveer 3 euro per dag)

We lopen weer naar beneden naar onze fietsen. Deze hoeven trouwens niet op slot. We vervolgen onze weg, eerst nog een stukje via de autoweg. Hier mag je gewoon fietsen in Thailand. Daarna duiken we een meer rustig weggetje. We rijden tussen de rijstvelden en een klein dorpje het is hier erg mooi. Uiteindelijk fietsen Pai weer in, hier moeten we weer slalommen tussen de toeristen met scooters.

Rond 5 uur zijn we weer terug bij ons hotel. We hebben ongeveer een rondje gefietst van 14 kilometers door heuvelachtig gebied en in 30 graden. Het was best zwaar, maar leuk om te doen. Terug in onze hotelkamer voelen we onze kuiten wel.

‘S avonds besluiten we eerste onze voeten en kuiten te laten masseren zodat we er morgen geen last van hebben. Overal in Thailand heb je massagesalons waar ze Thaise massage aanbieden.  Na een uurtje kunnen onze voeten en kuiten er weer tegenaan. Hopelijk hebben we morgen geen stijve benen.

Na de massage nog wat gegeten en daarna terug naar ons hotel gelopen. Onze horloges hebben vandaag zo’n 17000 stappen gemeten, 43 trappen omhoog (en dus ook 43 omlaag, maar deze worden niet gemeten) en dan ook nog de fietskilometers. Een actieve dag dus.

Morgen is onze laatste echte dag in Thailand. We gaan met de bus terug naar Chiang Mai. Vanaf waar we vrijdag terugvliegen.

Foto’s