Panne

Vandaag trekken we weer door naar het volgende stadje. Gisteren hebben we de belangrijkste dingen gezien in Vientiane, dus we vinden het ook niet erg om door te gaan.

We worden bij ons hotel opgehaald door een vrij grote TukTuk waar al andere mensen inzitten die ook met de bus gaan. We gaan met de VIP bus naar Vang Vang. VIP is een groot wordt, het is een oude touringcar met airco. Maar de plekken zijn ruim dus geen probleem. De bus is helemaal volgeboekt, zelfs de stoel naast de chauffeur is in gebruik.

Als we nog geen kwartiertje hebben gereden horen we opeens een sissend geluid. Het blijkt het hydraulisch mechanisme te zijn van de stoel van de chauffeur. De chauffeur blijkt ook monteur te zijn. Hij pakt wat sleutels en heeft in no time z'n stoel weer gemaakt. We kunnen weer op pad.

Het eerste gedeelte is het verkeer nog vrij druk. We zien volgeladen auto's met huisraad, kinderen achterin de pick-up truk en volgeladen TukTuks. Zodra we de stad uitkomen wordt het rustiger. Dit is het platteland van Laos. Veel rijstvelden, suikerriet bananenbomen en andere fruitbomen. 

Na ongeveer twee uur rijden (totale rit moet max. 4 uur zijn), komen we aan bij een restaurantje waar we 10 minuten pauze hebben. We mogen even de bus uit.

De we daarna stijgt en de bochten worden scherp. Ook is soms het asfalt verdwenen en is het een gravelweg. Het uitzicht wordt steeds mooier.

Nadat we een stuk hebben gereden stopt de chauffeur in een dorpje. Hij stapt uit en kijkt zorgelijk naar de onderkant van de bus. Hij stapt de bus weer in een zegt dat de bus kapot is en dat het ongeveer een uur duurt voordat deze gemaakt is. 

We stappen met z'n allen de bus uit en meteen is het dorp verdubbelt met het aantal mensen. Het is een dorpje met tientallen houten huisjes dat aan weerszijden van de weg ligt. De inwoners kijken hun eigen uit, ze hebben nog nooit zoveel buitenlanders bij elkaar gezien. We zijn dan ook de attractie van de dag. Kinderen lopen naar ons toe en bekijken ons verlegen. 

Wel grappig om zo'n dorpje eens van dichtbij te zien en een idee te krijgen hoe ze leven. De mensen hebben kleine tuintjes met kruiden, er zijn varkens in afgezette stukken en overal rennen er kippen rond.

Ondertussen heeft de chauffeur hulp gekregen. Van voor tot achter zijn ze met de bus bezig. Ze liggen onder de bus, verschillende onderdelen worden losgehaald en weer teruggezet. Het is hard werken als chauffeur in Laos. Je moet niet alleen verstand hebben van het besturen van een bus, je moet hem ook nog kunnen maken als deze kapot is met beperkte middelen.

Na 1,5 sleutelen is de bus weer klaar. Iedereen gaat weer de bus in en we gaan weer op pad. Na ongeveer een half uur rijden, slaakt de chauffeur een gefrustreerde kreet. Hij stopt weer, loopt de bus uit en ziet dat de bus weer stuk is. Het blijkt dat het hydraulisch systeem van de bus niet goed is. Bij 1 van de voorbanden werkt deze helemaal niet meer en bij een andere zitten er scheuren in het rubber. De bus hangt ook behoorlijk naar 1 kant.

De chauffeur beslist dat hij het nu niet kan maken en rijdt stapvoets door. Ondertussen belt hij op zoek naar een oplossing. Na een tijdje in een kruipgang te hebben gereden, stopt hij weer in een dorpje. Hier moeten we wachten op een andere bus waarin we zullen overstappen. Deze is er na10 minuten. In deze vervangende bus gaan we door naar Vang Vieng. Hier aangekomen stappen we over in een klein busje die ons afzet in het centrum. Uiteindelijk zijn we zo'n 4 uur later aangekomen dan de verwachte aankomsttijd. Een verdubbeling van de reistijd. We zijn ook een beetje gaar.

Vang Vieng is klein, dus we kunnen zo lopen naar ons hotel. Ons hotel kijkt uit op het mooie Karstgebergte. Vang Vieng ligt te midden van een heel mooi gebied. Maar staat ook bekend als de partystad van Laos. Het is wat aan banden gelegd. Maar in het verleden zijn hier veel mensen overleden die met teveel drank en drugs in een opgeblazen binnenband de rivier afgingen (Tubing). Nog steeds komen hier jongeren om feest te vieren. Dus er zijn op veel plekken luide muziek. Dit is rond zonsondergang ook goed te horen in ons hotelkamer. Inmiddels is het al wat rustiger. Gelukkig maar.

Omdat onze lunch bestond uit een bus Pringels eerst maar even wat gegeten bij een bakkerijtje. Ze hebben hier vele lekkere dingen. Dus hier komen we vaker. Daarna iets gegeten bij een restaurantje. Als we zitten te eten komen er een drietal goed uitziende honden binnen op zoek naar een lekker hapje en aai. Die krijgen ze natuurlijk.

Morgen gaan we de omgeving verkennen.