Met de trein naar Aqua Calientes

24 september 2015 - Aguas Calientes, Peru

Met de trein naar Aqua Calientes

Ook vandaag weer een rustig dagje. We gaan rond het middaguur met de trein naar Aqua Calientes. Rustig aan wakker worden, rugtassen inpakken (grote bagage staat nog in Cusco) en ontbijten. 

Rond een uur of negen lopen we vanaf ons hotel naar het centrum van Ollantaytambo. We zitten iets buitenaf omdat het in het centrum erg druk is. Het zijn smalle straatjes, maar het is een komen en gaan van bussen, taxibusjes, taxi's en tuktuks. Eigenlijk kunnen door de meeste straten geen twee auto's tegelijk, dus op bijna elke straathoek staat een agent het verkeer te regelen. Het is goed uitkijken bij het oversteken of bij tegemoetkomende voetgangers. Soms moet je even wachten totdat het busje voorbij is voordat je een tegemoetkomende voetganger kunt passeren.

Omdat de meeste toeristen met de tours pas rond de middag komen vanuit Cusco is het nog rustig. Een aantal zaken zijn zelfs nog gesloten. We lopen eerst naar de lokale markt, waar groente, fruit maar ook huishoudelijke artikelen worden verkocht. Altijd leuk om te zien welke producten ze aanbieden. Soms zit er groente en fruit bij wat we niet herkennen. Johan koopt op de markt een paar cd's met lokale hits. Thuis maar even afluisteren wat we hebben gekocht en of het leuk is. Onderweg voeren we nog een hond een droge muffin die we hebben bewaard voor een hongerige hond. De hond vindt het wel lekker. Je hebt hier verschillende honden, sommige honden zijn zo verwend dat ze niets hoeven. Zo wilde gisteren een hond nog geen stukje brood met tonijn opeten en andere honden lusten alles.

Na de lokale markt lopen we door naar de toeristenmarkt. Vier/vijf rijen kramen met ongeveer allemaal hetzelfde spul. Veel spul vanuit China wat wordt verkocht als handgemaakte Peruaanse spullen. Het is hier ook veel duurder dan in Cusco. Er zit niets tussen wat we nog niet hebben gezien, dus niets gekocht.

Na een vroege lunch lopen we naar het treinstation. Ollantaytambo is niet zo groot, alles valt af te lopen. Vanaf het centrum is het ongeveer 10 minuten lopen naar het treinstation. Het is de plek om op te stappen om naar de Machu Pichu te gaan, dus de treinen zitten vaak vol. Je moet echt op tijd boeken om een plek te krijgen. Vlakbij het station komen we nog een hond tegen die last heeft van z'n pootje. We hebben nog volkoren crackers in onze tas zitten. Deze lust de hond wel. Johan voert hem een paar crackers, hij vindt hij zo lekker dat hij even met z'n kop tegen Johan aanschuurt. Dus krijgt hij nog maar wat.

Onze trein vertrekt om 13:00 en de reis zal ongeveer 1,5 uur duren. Het is een vrij luxe trein met veel ramen. Ook aan de bovenkant zodat je goed kan zien waar je langs rijdt. We hadden niet verwacht om ramen aan de bovenkant te hebben omdat we heen de goedkoopste trein hebben: De Expeditie trein, morgen hebben we terug de VistaDome. Hierin zou je meer kunnen zien. We zullen zien wat het verschil is. Naast deze treinen heb je nog een superluxe versie 'de Bingham Express' (naar de 'ontdekker' van de Machu Pichu). Voor de VistaDome betalen we al zo'n 90 dollar voor een enkeltje, de Bingham Express kost in de honderden dollars.


De trein volgt grotendeels de route van de Urambamba rivier. Onderweg zien we nog ruïnes van Incasteden. Het is een leuke route die wordt afgelegd. In plaats van met de trein kun je ook lopen via een Incatrail. De meesten lopen dit in 4 dagen. In totaal wordt eer 45 kilometer afgelegd met veel stijgingen en dalingen. We zijn blij dat we voor de trein hebben gekozen. Soms zien we delen van de trail vanuit de trein, het zijn pittige beklimmingen.

Onze trein stopt in Aqua Calientes, de toegangspoort naar de Machu Pichu. Het hele dorp staat in het teken van toerisme. Alleen maar restaurants, souvenirswinkels etc. Het dorp is gebouwd rondom de spoorlijn. In onze beschrijving stond dat we een eenvoudig hotel zouden hebben, maar het hotel is vergelijkbaar met die in Ollantaytambo, dus valt ons mee. We zitten vlakbij het treinstation en het busstation. En eindelijk hebben we goed internet. 

Als eerste kopen we kaartjes voor de bus van morgen naar de Machu Pichu. Het is een busrit van ca. 45 minuten naar boven. Door vandaag kaartjes te kopen voorkomen we dat we morgenvroeg in de rij staan om kaartjes te kopen. We kunnen dan direct op de bus stappen, mits er geen hele lange rij staat.

Zoals gezegd leeft het stadje van de toerisme, dus als we er rondlopen zien we alleen maar zaken in het teken van toerisme. Op een pleintje wordt er muziek gedraaid, dus dat is wel gezellig. Wel valt op dat heel veel restaurants leeg zijn, er zijn geen mensen aan het eten. Misschien moeten ze het meer hebben van de dagjesmensen die komen lunchen dan van het avondeten.

Morgen staat we rond 4 uur op. Ons hotel heeft ontbijt vanaf 4.45. We gaan dan proberen om de bus te pakken van 5:30 om als 1 van de eersten op de Machu Pichu te zijn. Vanaf 9 uur zijn de dagjes mensen er, dus dan is het drukker. Op de Machu Pichu wordt per dag maar een beperkt aantal mensen toegelaten. Je moet ver van te voren een kaartje kopen. Zomaar op de bonnefooi in het hoogseizoen een kaartje kopen gaat niet lukken. Gemiddeld zijn er 2500 mensen op de Machu Pichu. Voor de mensen die en trail willen lopen, geldt nog een kleiner aantal. Per dag mogen maar 500 mensen op de trail lopen, dit moet zeker een half jaar van te voren geboekt worden.

Het is altijd afwachten of zo'n beroemd bouwwerk voldoet aan de verwachtingen. Zeker omdat we hiervan al zoveel plaatjes hebben gezien. Maar onze ervaring leert dat dit soort bouwwerken in het echt nog vele malen indrukwekkender zijn dan op een plaatje. 


 

Foto’s