Druk, druk druk,

Andele, Andele

Twee erg drukke dagen achter de rug. Dus nu een verslag van 2 dagen in 1. Je zou denken dat we vakantie hebben en het rustig aan doen. Nu is dat normaal bij ons al niet het geval, maar dit is zelfs voor ons extreem.

Zondag zijn we rustig aan gestart. Na een lange reisdag is dat wel zo lekker. Na een simpel maar lekker ontbijtje, willen we vragen hoe laat we kunnen uitchecken en waar we in de tussentijd de koffers kunnen laten. We vliegen namelijk om zes uur s' avonds.

Alleen de schoonmaakster is aanwezig en zij spreekt geen engels. Met een beetje spaans van onze kant, engels van haar kant en Google translate komen we er achter dat we de koffers tot 12 uur in de kamer kunnen laten en dat de eigenaren er ook rond 12 uur zijn. 

We besluiten op pad te gaan en ervoor zorgen dat we rond 12 uur weer terug zijn. We lopen naar het oude centrum. Maar dit is niet zo dichtbij als gedacht en we lopen meerdere malen verkeerd. Er lopen vele honden in deze stad. Vaak loopt er even eentje met ons mee.

Rond half 12 pakken we maar de taxi terug naar het hotel. We hebben meer als 1,5 gelopen en zijn binnen 10 minuten met de taxi weer terug. En dat maar voor een paar euro. We besloten nadat we hebben uitgecheckt, de taxi naar het oude stad te nemen.

Daar nog even rondgelopen op het Plaza des Armas. Het centrale plein in elke Zuid Amerikaanse stad. Voor de rest nog wat oude gebouwen bekeken. Voor de lunch nemen we een empenada. Een gevuld deeglapje met vlees en groente. Erg lekker.

Om half 3 weer de taxi terug naar de B&B, want daar worden we om 3 uur opgepikt om naar het vliegveld te gaan. Dus naar het vliegveld dan maar. Daar loopt alles mooi door, we vertrekken rond 6 uur en 2 uur later zijn we in Alacama.

Van daar is het nog een uurtje rijden naar San Pedro de Atacama waar we verblijven. Al met al zijn we rond half 10 's avonds bij ons verblijf. Even inchecken, eten (want dat hadden we nog niet gedaan) en daarna slapen.

Rond half 6 's ochtends worden we opgehaald voor een Geiser tour.  We gaan naar de Tatio Geyser. Een korte nacht dus. De wind is aangetrokken, er staat een erg harde wind.

Bij de Geiser is het dan ook erg koud. Ondanks onze warme kleding staan we de bibberen van de kou. Het is -5 graden, maar de gevoelstemperatuur is vele malen lager. Ook zijn we op grote hoogte: hoger dan 4000 meter. Dus dat is ook even wennen.

De geisers zijn erg mooi. Het landschap lijkt wel een beetje op IJsland. Bijzonder te zien hoe de geisers omhoog borrelen. Het is een actief landschap, want regelmatig komen er nieuwe kleine geisers bij.

Na het ontbijt gemaakt door de chauffeur; broodjes met scrambeld eggs, kaas en ham gaan we weer op pad. We gaan naar een warm waterbron waar in gezwommen kan worden. Vandaag is het echt te koud, toch zijn er drie personen die toch gaan zwemmen. Het water is dan wel warm, maar er buiten is veel te koud.
Na de warm water bron gaan we weer op pad. Onderweg zien we een aantal typische dieren in dit landschap. Een groenachtige konijn met de start van een eekhoorn (ik ben de naam van dit diertje vergeten), watervogels, Vicunas (kleine Alpaca's) en Lama's.
We eindigen de tour bij een landschap met cactussen. De spaghetti westerns hadden hier zo opgenomen kunnen zijn. Gelukkig is het al wat warmer, maar het waait nog steeds behoorlijk.
Rond 12:30 komen we aan bij het hotel. Nog even vlug lunchen, want om 2:20 gaan we mee met de volgende tour. We checken eerst even bij een boekingsbureautje de status van onze 3-daagse tour vanaf morgen. We gaan dan door naar Bolivia en door de zoutvlaktes.
Bij het bureau wordt verteld, dat de entreegelden in Bolivia alleen met de Boliviaanse munteenheid kan worden betaald en dat er niet gewisseld kan worden aan de grens. Maar in het dorp waar we nu verblijven kan wel gewisseld worden. Dus eerst maar even geld opgehaald om te wisselen. Van rustig lunchen is niets terecht gekomen. We hebben maar vlug een empenada opgehaald.

De tour brengt ons naar de Maanvallei. Eerst maken we een wandeling door een canyon. Het waait nog steeds stevig, dus we worden flink gezandstraalt. Omdat het zo hard waait, wijkt de gids wat af van het originele programma.
Zo klimmen we nog door een grot om bij het einde van de grot een mooi uitzicht te hebben over de zoutvlaktes. Daarna bezoeken we de Moonvalley. 1 van de droogste plekken op aarde. Het landschap is schitterend. Ziet er bijna onaards uit. 

Het waait nog steeds flink, dus bij het uitzichtpunt over Death Valley (niet degene in Amerika), kunnen we tegen de wind inhangen.

Als laatste stop gaan we naar het uitzichtpunt over de Moonvalley. Hier gaan we kijken naar de zonsondergang. De bergen kleuren schitterend rood/roze. Het is een erg mooi gebied waar we eigenlijk een dagje langer hadden moeten zitten. Maar als maar beperkt de tijd hebt, moet je keuzes maken.

Na de tour gaan Erik & Petra slapen, ze zijn te moe om nog te eten. Dus Johan en ik gaan samen eten. We krijgen een gigantisch bord vol met eten. Echt veel te veel. Maar wel lekker.
Na het eten nog even de laatste Chileens peso's opgemaakt en daarna ook tijd om de slapen.

Morgen vertrekken we rond 8 uur 's ochtends naar Bolivia. We gaan hier een tour doen over de zoutvlaktes van Uyuni. Het is wat primitief daar, dus geen idee of er internet is.